In het rare, frustrerende filmjaar 2020 toch veel moois gezien. Mijn top tien (met bijsluiter: de eerste vier titels vond ik allemaal ongeveer even goed).
- Collective – Roemeense docu staat bovenaan omdat hij de tijdgeest akelig goed vangt. Corruptie, alternatieve feiten, gebrek aan medemenselijkheid – dit gaat helaas niet alleen over Roemenië.
- 1917 – vanwege de mythische ondertoon meer dan een technisch briljante oorlogsfilm. Niet toevallig wordt tegen het slot The Wayfaring Stranger ingezet: het verhaal heeft iets van een spectaculaire pelgrimsreis. (Lees hier m’n achtergrondstuk op VPRO Cinema.)
- Soul – een verrassend wijze familiefilm over de zin van het leven, zoiets kan alleen Pixar maken. Met een radicale boodschap in het slot: het happy end wordt niet ingekopt, elke keuze die de hoofdpersoon maakt is oké.
- Little Women – mijn vooroordelen bleken onterecht: een ontroerend verhaal, smaakvol en intelligent verteld. Kan niet wachten op de volgende films van Greta Gerwig. (Was ook gek op Ladybird. Ze werkt nu aan Barbie-film, lees ik op IMDB. Zelfs daar heb ik vertrouwen in.)
- Rocks – verfrissend optimisme over multiculturele groep tienermeiden.
- Uncut Gems – haast ondraaglijk spannende misdaadfilm met geweldige Adam Sandler.
- For Sama – bijzonder aangrijpend insidersverslag van de oorlog in Syrië.
- Sound of Metal – intense filmervaring over een drummer die doof wordt. (Achtergrondstuk op VPRO Cinema.)
- Tenet – de enige blockbuster van 2020 was bij tijden onbegrijpelijk maar viel qua spektakel geenszins tegen. (Achtergrondstuk op VPRO Cinema.)
- The Last Black Man in San Francisco – sprankelend portret van een jonge, zwarte inwoner van San Francisco bruist van het cinematografische talent. (Achtergrondstuk op VPRO Cinema.)
Ook erg genoten van o.a. Corpus Christi, Babyteeth, Mank, Just 6.5, The Trial of the Chicago 7 en A Hidden Life. En uiteraard heb ik niet álles uit 2020 gezien – zo wil ik zeker The Assistant en The Nest nog inhalen.
Dan nog wat titels die hoog op andere lijstjes eindigden en die ik ook best goed vond maar ook weer niet zó memorabel: Bacurau, The Lighthouse, The Souvenir, Never Rarely Sometimes Always, Shirley, Queen & Slim.
Rick de Gier 