Mijn favoriete films van 2014

Een beetje vroeg nog voor lijstjes misschien, maar voor de VPRO Gids moest ik m’n Top 10 al inleveren, dus hier is ie vast…

1. Boyhood (USA, Richard Linklater) – Linklaters ultieme suburb-epos getuigt van evenveel ambitie als bescheidenheid. Een wonderwel geslaagde poging om het doodgewone leven op film te vangen. (Hier kun je mijn recensie lezen. En hier mijn interview met de regisseur en hoofdrolspelers bekijken.)

2. Her (USA, Spike Jonze) – De nabije toekomst van Spike Jonze is even teder als dystopisch. De film had best iets compacter gekund, maar wat een originaliteit en warmte en melancholie. (Hier kun je mijn recensie lezen.)

3. Whiplash (USA, Damian Chazelle) – Full Metal Jacket op het conservatorium. In muziektermen: een stuk met een (over)bekende melodie, dat in subtiel crescendo toewerkt naar een onverwacht daverende finale.

4. Ida (Polen, Pawel Pawlikowski) – Om de beeldschone plaatjes vooral, de hoofdrolspeelster, de Coltrane, en om de tragiek die zo koelbloedig wordt gepresenteerd.

5. La jaula de oro (Mexico, Diego Quemada-Díez) – Met recht een ‘movie that matters’. Het vluchtelingenleed wordt zo verraderlijk ingetogen opgevoerd dat de klappen des te harder aankomen. (Hier kun je mijn interview met de maker bekijken.)

6. Starred Up (UK, David Mackenzie) – Subliem verteld en gespeeld gevangenisdrama is bruut en allesbehalve sentimenteel, maar ook menselijk en voorzichtig hoopvol.

7. Under the Skin (UK, Jonathan Glazer) – Waar je precies naar zit te kijken is niet altijd duidelijk, maar de beelden, geluiden en situaties hebben een zeldzaam hypnotiserende kracht. (Tip: nu al te zien op Netflix Canada (met de unblocker).)

8. Locke (UK, Steven Knight) – Originele setting, sterk acteren van Tom Hardy, stijlvol camerawerk, maar wat me vooral zal bijblijven is het ouderwets robuuste karakter van die Ivan Locke. (Hier kun je mijn recensie lezen. En hier mijn interview met de maker bekijken.)

9. Leviathan (Rusland, Andrey Zvyagintzev) – Job in modern Rusland. Alweer zo’n fascinerend, frustrerend, poëtisch verhaal met mythische trekjes van Zvyagintzev.

10. Sacro GRA (Italië, Gianfranco Rosi) – Een onnavolgbaar rommeltje eigenlijk, maar zelden zag ik zo veel heerlijk kleurrijke mensen bij elkaar.

De lijst net niet gehaald maar ook erg goed (in willekeurige volgorde): 20.000 Days on Earth, All is Lost, Nebraska, Mommy, Dorsvloer vol confetti, Philomena, Mistaken for Strangers, The Homesman, Blue Ruin, Joe, Gone Girl, Pride en How to Train Your Dragon 2.