Toen ik in 1996, tijdens mijn eerste jaar journalistiek, voor het vak geschiedenis een presentatie moest geven over de Sudeten-Duitsers – draaiend, stotterend en volkomen onvoorbereid – had ik nooit gedacht dat ik ooit nog eens vrijwillig voor in zo’n volle zaal een anderhalf uur durend verhaal zou gaan afsteken.
Maar het is toch gebeurd: de afgelopen weken heb ik een reeks hoorcolleges gegeven aan journalistiek- en communicatiestudenten van mijn oude hogeschool (de Christelijke Hogeschool Ede). Niet over de Sudeten-Duitsers gelukkig (waar ik nog steeds niets van afweet), maar over pop- en filmgeschiedenis. Voelde me een beetje Jack Black in The School of Rock.
Merkwaardig om ineens tussen mijn oud-docenten koffie te drinken in de docentenkamer. Gelukkig was een van hen even verbaasd als ik: ‘We hadden er destijds weinig vertrouwen in dat het ooit iets zou worden met jou.’ Toch prettig om te horen.
